Simon Rijnboutt (57) promoveerde in de biochemie, maar koos een kleine 20 jaar terug toch voor een carrière als meubelmaker. Met KastWerk maakt hij kasten op maat. In dit interview vertelt hij over zijn bijzondere carrière.
Hoe is jouw carrière als meubelmaker begonnen?
“Daarvoor moet ik ver terug. We verhuisden naar Muiden en gingen wonen in een huis aan de Vecht. Al mijn nieuwe vrienden hadden een bootje, dat wilde ik ook. Toen heeft mijn vader, een bouwpakket voor me gekocht en hebben we samen de boot in elkaar gezet. Mijn vader was architect. Het was gewoon dat er bij ons veel werd getimmerd en gebouwd. Dat was voor mij de trigger om verder te knutselen. Omdat ik goed kon leren ben ik naar het gymnasium gegaan en daarna ben ik biochemie gaan studeren. Tegelijk verdiende ik al sinds de middelbare school geld met het maken van meubels. Op mijn studentenkamer ging ik daarmee door. Bij de plaatselijke houthandel alles op maat zagen en op mijn kamer zette ik het meubel in elkaar.”
Maar je werd niet meteen meubelmaker.
“Nee. Na mijn stage ben ik in het laboratorium blijven hangen. Ik vond het heel leuk om onderzoek te doen. Minder leuk vond ik dat je, naarmate een onderzoek vordert, je er steeds verder vanaf komt te staan. Je bent dan bezig met allerlei administratieve handelingen, terwijl ik juist graag met mijn handen werk. Ik heb een paar jaar als onderzoeker gewerkt en daarna werkte ik voor verschillende farmaceutische bedrijven. Ik twijfelde al eerder om iets anders te gaan doen, maar er was steeds wel een reden om het niet te doen. Toen het bedrijf waarvoor ik werkte ging reorganiseren, kon ik kiezen: naar Amerika of een andere baan zoeken. Toen ben ik begonnen met KastWerk. We kochten een atelierwoning, zodat ik aan huis kon werken. Omdat ik nog een jaar op de loonlijst stond, kon ik alles wat ik verdiende meteen weer in de zaak terugstoppen.”
Ging het meteen goed met KastWerk?
“In dat eerste jaar kon ik wat dingen uitproberen omdat ik nog een inkomen had. In mijn tijd in de farmaceutische industrie had ik geleerd hoe je dingen verkoopt en dat het goed is om jezelf te laten zien op beurzen. Dat ben ik toen zelf ook gaan doen. Ik stond daar als een van de weinige meubelmakers tussen allerlei grote meubelmerken. Daar haalde ik voor een jaar werk op. Tegenwoordig werk ik vooral voor bestaande klanten en via-via. In 2012 stond ik voor het laatst op de beurs.”
Werk je alleen?
“Door de jaren heen heb ik met verschillende bezettingen gewerkt. Nu heb ik 1 medewerker en ik ben een erkend opleidingsbedrijf. Studenten van het Hout- en Meubileringscollege lopen stage bij me. Dat is heel prettig. Ik laat ze zo snel mogelijk meewerken, ze zijn er niet om alleen de houtkrullen op te vegen. En ze gaan ook mee naar klanten. Dat vinden de klanten ontzettend leuk en de studenten groeien daar ook persoonlijk van.”
Welke tip voor een mooie carrière zou jij anderen willen geven?
“Doe werk dat je leuk vindt. Ik ben daar zelf het levende bewijs van. In mijn vorige baan zat ik regelmatig in het buitenland. Als je jong bent, is dat een ideaalbeeld. In werkelijkheid is dat heel eenzaam, waardoor je werk ook beknellend kan voelen. Nu ben ik bezig met mijn handen en ik heb contact met mensen die enthousiast zijn over wat ik voor hun ga maken. Natuurlijk moet ik ook wel eens iets doen wat ik niet leuk vind en ik maak veel uren, maar als je je werk leuk vindt is dat helemaal niet erg. In mijn vrije tijd timmer ik ook nog voor mijn plezier.”
Wil je reageren op het verhaal van Simon? Of heb je vragen over de invulling van jouw carrière, neem contact op met Jouw Toekomst Adviseur of stuur een mail naar info@schavenaanjouwtoekomst.nl.