Peter Holleman (63) werkt al 47 jaar met veel plezier in de meubelbranche. Er is uiteraard veel veranderd, maar Peter heeft zich met zijn positieve instelling altijd goed kunnen aanpassen aan alle veranderingen. “Wanneer je openstaat voor nieuwe dingen en je de tijd neemt je erin te verdiepen dan lukt het wel, hoor.”
Peter, wat heb je gedaan om je te ontwikkelen?“Na LTS Meubel en Primair Gezel heb ik een aantal jaren geleden een AutoCad cursus gedaan. Ook volg ik met interesse de ontwikkelingen op het gebied van smartphones en computers. Ik wil gewoon weten hoe ik zelfstandig mijn zaken kan regelen en waar ik mijn informatie kan vinden. Ik vind het heel belangrijk om bij te blijven.”
Hoe is de branche veranderd tijdens jouw carrière?“Ik werk zo’n 40 jaar in de interieurbouw. Vroeger deed ik alle werkzaamheden met de hand. Hierdoor kreeg je veel inzicht en ervaring. Wanneer je iets onnauwkeurig deed, kwam je jezelf tegen en daardoor leerde je goed na te denken hoe je iets moest aanpakken en waarom. Nu wordt bijna alles machinaal gedaan en in de werkvoorbereiding vooraf bedacht en uitgewerkt. De werkvoorbereiding is nu een hele belangrijke schakel geworden in de afgelopen jaren. Tegenwoordig gaat kennis en vakmanschap verloren mede doordat dit minder in de opleiding wordt aangeboden. Ik vind dat je eerst moet leren hoe je meubels maakt en wat het is om deze op locatie te plaatsen. Praktijkervaring opdoen is het allerbelangrijkste om een goede meubelmaker, interieurbouwer of werkvoorbereider te worden.”
Je gaat richting pensioenleeftijd. Heb je je werk daarop aangepast?“Ik voel me fysiek goed, maar ik heb wel wat keuzes gemaakt om gezond en vitaal richting mijn pensioen te gaan. Zo heb ik mijn vaste plek op de assemblage afdeling. Dit vind ik de beste en mooiste plek. Meubels afbouwen geeft resultaat. Daarnaast is het fijn dat we elkaar helpen met tillen bijvoorbeeld. Op de werkplek hebben we verwarming in de winter en airco in de zomer. Met mijn werkgever heb ik afgesproken dat ik vanaf dit jaar 4 dagen werk. Ik maak gebruik van de 80-90-100 pensioenregeling. Dit bevalt me erg goed. Ik maak me geen zorgen om mijn pensioen en denk erover mijn werkdagen in het laatste jaar verder af te bouwen om de overgang naar mijn pensioen geleidelijk te laten verlopen.”
Hoe zie je jouw toekomst?“De komende jaren wil ik heel graag jongeren begeleiden, motiveren en enthousiasmeren voor het vak. Misschien kan ik ze al op hele jonge leeftijd leren met hout te werken? Vroeger kluste iedereen thuis met zijn vader of opa, maar dat gebeurt tegenwoordig veel minder dus kinderen komen lang niet altijd in aanraking met ons mooie vak. Ik ben sociaal, vriendelijk ingesteld en zie mogelijkheden om mijn vakkennis en ervaring over te dragen in het onderwijs. Er zijn genoeg kinderen die graag dingen doen en willen maken en minder interesse hebben in theoretisch onderwijs. Als hulpdocent zou ik op een VBMO gastlessen kunnen begeleiden of misschien kan ik op een basisschool kinderen leren wat je met hout kunt doen?”